නිහඬ නිම්නය

සමුදෙන්නට කලියෙන් ජීවිතයට කල කී දේ ගැන හිතා බලන්න කිසිම දිනකදී වෙන කෙකු වෙනුවෙන් එපා නුඹේ දිවි තොර කරගන්න මවට මැරෙන්නට හේතු තියෙන්නැති ඒත් නුඹ නිසා ජීවත් වෙන්නැති ඈ නුඹ එනතුරු මග බලාන ඇති නුඹ මැරුනොත් ඈ අසරණ වෙනු ඇති නොලැබෙන කෙනෙකුට මැරෙන්න යන නුඹ නොදන්නේද නුඹ කරන පවේ බර මැරෙන්න තරමට නුඹට වටින අය හෙලන්නේ නෑ එක කඳුලක් වත් හෙට....

ලේ කිරි නොවූවත් මා වෙනුවෙන් නුඹට නුඹට ළං වුනා මවටත් වැඩියෙන් විටෙක පුදුමත් හිතෙනවා මට නම් හැම විටම නුඹෙ නෙතු වගේ මා රැක ගත්තේ කොහොම ? මගෙ තනි නොතනියට හැමදා ළඟට වෙලා සිටියා නුඹ මගෙ හොඳ මිතුරියම වෙලා දුන් හැටි අවවාද මගෙ හිස අතගාලා අමතක නොවී ඇත සැමදා සිත රැඳිලා ඔහු හා මෙමා අතිනත ගත් ඒ දවසේ සතුටු කඳුළු දුටුවා මා නුඹෙ මුහුණේ නුඹෙ සෙනෙහසයි ඒ උතුරා යනු දුටුවේ සතුටටවත් නොහඬන් මගෙ අත්තම්මේ ...

මත් බඳුනට දුම්වැටියට විතරක් නුඹ පෙම් කරද්දි, ප්‍රේම කතා පලක් වෙයිද නුඹ අවසිහියෙන් ඉදිද්දි...? නුඹත් එක්ක එකට උන්නු අයගෙ මගුල් වලට යද්දි, බිව්වා මිසක් නුඹ හිතුවද දවසක  නුඹ තනි වෙන හැටි..? හම්බ කරන හැම සතේම බේබදු කම ගිල ගනිද්දි , හීනෙන් වත් හිතුනෙ නැද්ද දවසක නුඹ නැතිවෙන හැටි...? නුඹෙ හොඳ ගති ගුණ ඔක්කොම ඇල්කොහොලින් දිය කරද්දි, නිකමටවත් දැක්කේ නැද්ද නුඹෙ සිරුරත් දිය වෙන  හැටි... ?

මනසින් උසස් මිනිසා මනුසත් කම නොහඳුනනා මිනිසුන්ටම වින කරනා හැටි පෙනුනා දුටුවා දේවාලයකැයි කියන තැනක් බැලුවා එබී වෙන දේ නැවතී මොහොතක් මිනිසුන් පිරී එහි නැත අතුරක් සිදුරක් දුටුවා පිරිවරක් සමගින් ඉන්නා කපුවෙක් පෝලිමකට වෙලා අතැතිව පොල් ගෙඩියක් දත්මිටි කමින් මුමුණයි කෙනෙකුගේ නමක් අනේ දෙවියනේ බිඳියන් අතක් පයක් සිතා ගසයි පොල් මනසින් උසස් සතෙක් කන්නට ගෙදර අහලක පොලයක් නෑලූ දරුවන් හාමතේ අද නිදියනවාලූ ඉරිසියාව සිත් තුල පැසවනවාලූ  මනසින් උසස් මිනිසා පිරිහෙනවාලූ ….

වහිනවිට මහ වැස්ස බයයි මගෙ පොඩි හිතට කොහේ නම් දිව යම්ද මවක් වත් නොමැති මම ... ‍ යදින විට ඔබේ ළඟ ඔරවනා ඔබේ මුහුණ දැක දැකත් යදින්නේ කුසගින්න නිසයි මම ... නොබනින්න   මගේ මවට ම දමා ගිය පවට සාප නොමකරමි මම උරුම නැති පියා වෙත .. ආදරෙයි   මන් මවට   මෙන්ම මගේ පියා හට හැර දමා ගියත් මා නොදන්නා වීදියක …… .

හැමදාම ළඟ හිටිය නුඹේ ලොකු ඇස් දිහා බලන්නත් අද මට ඇයිද තහනම් වෙලා?... ඒත් මට හිතයි නුඹ පෙනෙන දුරකට වෙලා බලා යන්නට වරක් නුඹ තුටින් දෝ කියා... හැමදාම නිදි නොඑන මගේ මැරුණ ඇස් දිහා නුඹ බලා කියන හැටි අපි අපේමයි කියා... කිසිවිටෙක සිතුවේ නෑ මෙසේ සිදුවෙයි කියා නෙතු හඬයි දවා රෑ අපි අසරණයි නිසා... අපි වැරදි නොකෙරුවත් අපිව වරදක් වෙලා තවකෙක් සතුටු වෙයි හඬන අප දෙස බලා අපේ හිත් කිසිවෙකුත් නොමහඳුනනා නිසා ඉවසා ඉමු රත්තරනේ අපි අපේමයි සදා.... This is for my ever loving Gihan aiya..The reason behind my smile.... :)  Sometimes, it's hard to find words to tell you how much you mean to me.A lot of times,I don't say anything at all.But I hope someday,you'll understand,having you is what I live for....